Deze nacht heel veel kabaal en dat begon al gisterenavond, zo tot middernacht. Dan nog wat herrie rond 3u en om 5u stonden de stappers al te dansen rond onze tenten. Geen prettig nachtje dus en mijne maat heeft me overhaalt om toch maar de wandeling te doen, achteraf bekeken de beste oplossing. Mooie wandeling met in het begin een steile klim in de bossen, nog een stukje Escapardenne, is altijd mooi. Regelmatig stukken GR en soms ook wat improviseren, en dat alles maakt het tot een leuke wandeling. Nog een slaatje uit de Spar als middagmaal. Het is niet veel maar net genoeg. Gedoucht en alles in de rugzak gewurmd. We kennen het al goed. Nog wat te voet, de bus, 4 x de trein en we zien vrouwlief weer. Ondertussen maak ik mijn blog op de trein richting casa di mama. Een extra nacht kon er niet meer bij. Ibiza by night was er niks tegen. We hopen thuis iets rustiger te slapen vannacht, maar dat gaan we jullie niet vertellen in de blog. Het heeft ons weeral deugd gedaan, een weekje in de natuur. Voor onze volgende uitspatting is het nog wat wachten.
Aan alle bloglezers, bedankt voor jullie interesse.
Tot later voor weer meer van dit alles.
26 juni
Het werd dus de plaatselijke taverne, gewoon omdat de pittazaak gesloten was. Elk van ons een Salade met wat vlees voor de ene en wat vis voor de andere. Wat brood erbij en een fris drankje, meer moet dat niet zijn. voor een 20 euro hadden we lekker gegeten op een mooi terras in de schaduw. Het was al vrij laat en halverwege de rit naar ons tentje nog even een kapelletje aangedaan om nog wat wijwater te drinken. Om 22.30u lagen we al horizontaal tussen de tentzeilen. Deze morgen was het merkelijk veel stiller dan de vorige. We zijn duidelijk geweest tegen onze West-vlaamse buren. Vermoedelijk ook omdat wij het goede voorbeeld hebben gegeven en ook stil geweest zijn op de uren dat zij sliepen, buiten wat gesnurk zal er niet veel te horen zijn geweest. Vandaag dus rustdag, opstaan wanneer je het zelf goed vindt, een doucheke nemen zonder je te moeten haasten, het zou zo elke dag wel moeten kunnen. De buren zijn op stap en de stoelen die daar stonden staan nu voor eventjes bij ons. Nog voor de stappers terug zijn zetten we ze wel terug. Dat moet kunnen. Want backpackers, zo worden we hier genoemd, sleuren zoiets niet mee. De rugzak is al zwaar genoeg zo. Nu, gezeten op een bankje in de schaduw, op zo'n 3 meter van de Ourthe, rustig genietend van de kayakkers, zwemmers en pedalos. Ook nu en dan een wandelaar die voorbijstapt, een waal zegt vriedelijk goede dag, al de rest houdt de lippen stijf tegen elkaar. Een bonjourke kost geen geld en je wordt er gelukkiger van. Bijna 16u nu en we moeten ons wat inhouden of we dommelen in. Strakjes ne pita eten en de voorlaatste dag zit er dan bijna weeral op. Onze batterijtjes zijn dus opgeladen vandaag, morgen gaan we nog eens de hitte trotseren. 18km zal het worden met ook weer wat hoogtemeters, als de bereking klopt, 413. Op tijd vertrekken dus. De rest is voor morgen, Siestake nu.
En ja hoor, we hebben het overleefd. Eerst een warm soepje, dag gaat er altijd in met deze temperaturen.En dan onze visjes. Gezeten op ons matras in de schaduw. Zit niet echt lekker, maar rechtstaan was geen optie. Het brood gesopt om het wat malser te maken, honger is de beste spijs.
Na het eten nog een avondwandelingetje om toch nog wat in vorm te blijven, maar vooral om het eten te laten zakken. Ik ga ook nog eens terugkomen op de aangangzijnde MESA.
Om te beginnen is dir een dropping3daagse met ongeveer 8 a 9000 stappers. 450 zitten er op onze camping, een groot deel in legertenten de rest is verdeeld, het lijkt wel of ze zich allemaal rond onze tent hebben gezet. Wat je zeker moet weten is dat die allemaal om 5u smorgens hunne wekker moeten zetten. Heb je al beeld? Deze morgen? Om 5.15u hadden we vandaag al onze eerste ambras. Een West-Vlaamse staperin riep, "ekke wa erre, iederene wa erre" En ik riep terug Lap, het is weer een Westvlaamse. De Marc riep dan nog eens Helaba en de Marc is dan maar wakker gebleven. Deze namiddag zijn we verhaal gaan halen en we hebben alles bijgelegd. Ze gingen zich als volwassenen gedragen, hebben ze ons beloofd. Het zal 't beste zijn. Deze morgen toch iets vroeger gestart dan de vorige dagen, 8u.30 waren we al onderweg voor 16km. en toch weeral 400 hoogtemeters. 2 bergen op, met dit weer worden heuveltjes bergen. Tussen de bergen in eten gaan halen in de Spar hier in La Roche. Alletwee een slabakje, of een bakke sla, dat leest iets makkelijker. Een koffiekoek en een flesse cola. Suikers heb je nodig. Je verbrandt hier wat caloriekes en als je niet smeert verbrand je je vel ook nog. Op tijd smeren, ik word er telkens op attent gemaakt door mijne compagnon. Als hij smeert, ik ook dan. Ik moest vandaag toch alle moed bijeen rapen om terug te starten, gezeten op een bankje in de schaduw. Om dan in volle zon den berg op de klauteren, je moet bijna zot zijn. En dat is dan ook zo. Toch maar vertrokken dan voor de laatste 6km. Je mag rekenen op 3km per uur gemiddeld. rustpauzes (drink en smeerpauze) inbegrepen. We zijn op tijd terug op de camping aangekomen, kwestie van zo snel mogelijk te douchen, nog voor die 450 waggelaars hier toekomen. Onze was hangt ook al op. Zo een gewassen shirt riekt net iets beter dan datgene je uittrekt na zo een wandeling. Het voordeel is dat je dan wel overal plaats hebt, niemand wil naast je zitten, maar dat is nu niet aan de orde. We zitten hier nu onder een luifel in de schaduw, zicht op het zwembad en ik vermoed dat nu ieder van die 450 wandelaars in het zwembad zit. Dat ga ik proberen morgen doen, als ze gaan wandelen zijn. Misschien een klein wandelingetje voor mij, maar morgen plan ik wat rust in. Mijne copain, dat weet ik nog niet. Het is nog maar 16u en ik krijg al een hongerke. Salade vult dan ook niet echt. Vandaag gaan we eens proberen om met een leeg bord voorbij wat BBQ's te passeren, wie weet valt er wel wat op. 😁 Het zal anders de plaatselijke taverne of de pittabar worden. Maar dat lees je morgen dan wel. Ik heb er gvd dorst van gekregen. tot morgen beste bloglezers
Dag 5
24 juni
En om nog even terug te komen op gisteren en het avondeten. Er waren hier nog vriendelijke campingbewoners die naar huis vertrokken en vroegen of we nog iets konden doen met het eten dat ze over hadden. Natuurlijk da, en tegen een kleine vergoeding hadden we nog wa frisse pintjes gekregen. Die werden in een emmer met ijsblokjes in naar onze tentjes gebracht. De voorziene vis zal dus voor een andere keer zijn.
Vandaag was het vertrekkerkensdag, maw. proberen om alles terug in de rugzak te krijgen om van de ene naar de andere camping te verhuizen. Tentje afbreken, de verschillende inpakzakken vullen met je kledij, wasgerief e.d. meer. Op den duur komt daar ook al routine in. We gingen met de bus de 15 km doen, gezien de hitte en de toch wel 20kg wegende rugzak was dit de slimste optie. Op een kwartiertje stonden we in het centrum van Laroche, de camping was nog een kwartiertje stappen, dat ging nog net. Het is misschien niet mooi om zeggen maar we kwamen van de familie Flodder camping naar de vakantiecamping. Zeer mooie heel grote camping. Zet u maar vanachter, daar kwam het wa op neer, niet duur, maar vermoedelijk weten ze niet dat we in twee tentjes slapen. En hier staan wel Nederlanders, het kon niet zijn dat we op een cempingg stonden zonder onze noorderburen. We hebben al eens vriendelijk geknikt. Hopelijk helpt dat om 2 stoelen te versieren, want dat mis je hier toch. In ons geval is het alleen maar liggen of rechtstaan. Of zitten op de matras, ga maar eens op de grond zitten, eens zien hoelang je het volhoudt. Maar we staan onder de bomen, das al goed. Ik ga niet uitwijden over de wandeltochten die hier de komende dagen worden georganiseerd door het Belgische leger. Mesa wandeltochten. Ze verwachten hier 10.000 deelnemers voor 3x 16 of 32 km te stappen naar oorloggerelateerde plaatsen, tof maar we gaan niet meedoen. We zullen ons eigen oorlogske wel voeren, een oorlogske tegen de hitte, de zon en de vermoeide benen. Maar we klagen niet, veel watee drinken en ons goed insmeren was de wijze raad van onze vrouwen. En daar luisteren we naar he. Ik heb nogal eens de neiging om er als ne kalkoen uit te zien als ik wat te lang in de zon zit. Zo werd me nog gesmst deze morgen. ik zit nu vroeger dan normaal te schrijven, en hoop ook dat ik straks wat foto's kan toevoegen. Ik heb het dan maar zelf gezocht, en gevonden. 😉 Geen nieuws dus over een wandeling, we zijn het dorp, eigenlijk stad, La-Roche-en-Ardenne, nig niet uit geweest. Een plaatselijk terras, met een plaatselijk biertje geeft me weeral wat inspiratie om dit moois met jullie te delen. Straks gaat het dus de vis worden met de harde knoeften brood. Ze zullen dubbel gebakken zijn door de zon op onze rugzak. Morgen meer nieuws als we dit overleefd hebben. ciaokes.
Dag 4
23 juni.
Na het avondeten gisteren nog wat gebabbeld met locals van de camping. Hier en daar zijn er mensen die nog niet zover uit de buurt wonen en gezamelijke kenissen hebben. Dus ge loopt hier niet incognito. Op een deftig uur de bedstee opgezocht, geslapen gelijk een vermoeide wandelaar. Rond 6u worden mijne stapmaat en ikzelf wel eens wakker. Je hoort dat aan het schuifelen van de matras en/of de slaapzak. Zo ben je zeker dat uwe maat er nog is en kan je jezelf nog eens rustig omwentelen en nog een uurtje, of twee indommelen. Deze morgen rond 8.30u de tent uit om de nodige ochtendrituelen uit te voeren. We moesten ons nog klaarmaken voor de mis. Om 9u.30 waren we al opweg. Vandaag ging het een zondagswandeling worden. Uiteindelijk zijn het 14km geworden. Genoeg voor vandaag en vooral de warmte is er nu soms wat teveel aan. Een mooi toertje, eigelijk perfect. Erg he als je er niets meer over kan zeggen. De buren komen ons af en toe gezelschap houden, veel nederlandstaligen op de camping, dat vergemakkelijkt de klap he. Het is hier bewolkt geworden, geen felle zon meer. Het doet deugd. Morgenvroeg met de bus ipv tevoet met de zware bepakking naaar LaRoche. Ik hoor het jullie al zeggen, platte mannen, maar het is echt niet ok om in deze weersomstandigheden met heel uw huishouden den berg op te trekken. Het is nog een hobby he. 🌝 Vandaag dus geen restaurant op de camping, gewoon ne vis uit een blikje. Het kan niet altijd zondag zijn. Morgen meer nieuws van de fabeltjeskrant.
22 juni
een dag net niet zoals een andere. Soms loopt het al niet goed van bij de start maar hier liep het al scheef van voor de start. Maar het kan keren zei Bredero.
Nochthans we hadden goei benen. Ons verstand lag nog in de tent en we waren al vertrokken zonder onze wandelstokken, geen goed idee dus. We gingen ze nog nodig hebben.
Vertrokken en na 2km nog even langs de plaatselijke Delhaize geweest om nog wat proviand voor onderweg te kopen. Bij het buitengaan gratis koekjes, super toch? Spijtig ook want het mandje was leeg. Iets verderop was een opvang voor sans-papiers. Hun buikje goed gevuld zo op het eerste zicht. 🌝 Zolang het eten maar niet wordt weggegooid kan ik er mee leven. Snel weer verder, wat verderop links een pad op dat uiteindelijk niet meer bleek te bestaan. Teruggekeerd op onze stappen met wat krassen op de benen van de bramen en wat netelbolletjes op de kuiten. Goed voor de bloedsomloop zullen we maar denken. Om toch nog op onze voorgeschreven route te komen moesten we door het bos, recht naar boven en hopen dat onze GPS ons ging begeleiden, hier hebben we onze stokjes nodig gehad. Zoveel als mogelijk de padjes van de everzwijnen volgen, want die waren hier ook, dit zie je door het gewoel in de bodem en de platgetrapte begroeiing. Na enkele honderden meters aangekomen op een begaand pad. Ondertussen lijf en ledematen ingesmeerd tegen de zon. Want die begon al fel te schijnen. Na 6km op een splitsing aangekomen en links is om de weg te volgen en rechts om naar een super gezellig terras te gaan, wat denk je?? Links natuurlijk, want wij zijn wandelaars. 😇 Er moesten nog teveel kilometers gedaan worden dus is de keuze toch wel niet snel gemaakt, maar tóch. Tussen weilanden en bossen, af en toe mooie vergezichten, verschillende onbewoonde kerken, mooie authentieke Ardense huizen. We voelden het, de dag, het ging nog goedkomen. Wel wat kilometers asfalt vandaag, gewoon omdat het moest, GPS volgen was geen optie, de wandelweggetjes waren dikwijls volgroeid met netels en bramen. In korte broek, ik moet er geen tekeningetje bijmaken zeker? Over tekeningetjes gesproken, iemand een idee waarom ik geen zelfgetrokken foto's op google foto's zie?? Ik zou graag wat actiefotos op de blog zetten maar het lukt me niet.
Uiteindelijk toch nog veilig en wel toegekomen op de camping, wel wat later dan voorzien, maar niets moet alles mag. 17.30u toegekomen, 17.31u op het terras, eerst mijn blogje schrijven, nu douchen en sebiet den innerlijke mens versterken.
Hopelijk biedt iemand de oplossing voor de foto's, waarvoor dank.
Dag 2
21 juni
Ik had het jullie gezegd, op tijd naar bed en zo is het ook gebeurd. Om 21.15u lagen Marc en ik onder onzen dons, ieder in zijn eigen tentje, zoals afgesproken met ons vrouwen. 😜 Maar je wil echt ni weten hoe slecht ieder van ons wel heeft geslapen. We waren moe en dachten wel snel de slaap te vatten, we hadden beiden oorstoppen en onz zorromasker op. Het heeft niet mogen baten. Uren en uren wakker gelegen, tot het licht werd, aja, af en toe eens vanonder het maskerke loeren he. s Morgens lagen we nog goed. We zijn dan ook maar om 7.30u opgestaan. Douchen en de nodige sanitaire output, een koffietje, een hapje en genieten van de opkomende zon. Vertrokken om 9.30u voor een wandeling van 21km. Echt he, na 300 meter moesten we over een houten brug, de Ourthe over, weg brug. Lap, daar stonden we. Kopkes bijeen en Marc besloot om het probleem morgen op te lossen, slim bezien, want uiteindelijk lost alles zichzelf op. Ander tochtje dus en vertrokken naar een kapel waaruit je een uitzicht hebt op de volledige vallei. Daar kan je nu eens uren, allee, of toch een tijdje vertoeven om te genieten van het uitzicht. Verder gestapt, want stlstaan is geen optie. Bos in bos uit, soms een stukje macadam, en het zijn die plaatsen die je soms een vergezicht opleveren om u tegen te zeggen. Ganse dag zon en witte wolkjes. Perfecte temperatuur om te wandelen. Rond 16u waren we terug op de camping. 23km en weer meer dan 350 hoogtemeters. Voor onze leeftijd is het genoeg. 😉 Douchen, een waske doen, en ons tentje wat fatsoeneren, zo vinden we morgen weer alles netjes terug. We gaan iets eten, frietjes denk ik met iets bij. Het terrasje met een biertje erbij . doet in ieder geval al heel veel deugd. Nu iets bestellen om te eten, den beer grolt. Morgen stappen we de wandeling met wat omwegen die we vandaag niet hebben kunnen doen. ciao
Dag 1
20 juni
Zoals reeds eerder verschenen in het dagblad en de locale nieuwszenders gaat vandaag dus onze tocht van de GR57 verder van start vanuit Hotton-Melreux. Deze morgen vroeg uit de veren om tijdig in het station van Mechelen te geraken want daar zou mijne stapmaat en tevens schoonbroer reeds op de trein zitten. Nog even nazicht van de rugzak om na te kijken of er alles wel in zit. Je wil niet meemaken dat je in de Ardennen staat zonder je slaapzak, tent of je regenpak. Want dat hebben we vandaag nodig gehad. Om 10.45u stonden we reeds aan het station van Melreux, regenwolken keken ons al lachend aan. Nog even een koffietje drinken in Hotton-city. Het is daar op het terras dat we onze regenkledij al aantrokken. Wachten op de zon was geen optie. Dan maar door de regen, we zaten al snel in de bossen, en dat ruik je. Fris nat groen, hier en daar een kabbelend beekje. Yep, dat is het wat we zoeken. De gps loodste ons feilloos door de bossen, velden en kleine dorpjes. Af en toe wat door de wei in het hoge natte gras, soms kon het niet anders. Dat heb je voor als je zelf gaat klooien aan bestaande tracks. Dat maakt het eens zo leuk. De camping hebben we gevonden, niet toevallig na zo'n 16km stappen. En voor de eerste stapdag is dat voldoende. Ook nog 300 hoogtemeters, de knoken hebben nu wat rust nodig. Een camping dus met restaurant, tof he, alleen zijn ze vandaag gesloten. Das wa minder tof. Maar ne wandelaar trekt zijn plan. Op tijd naar bed, dat werd tijdens den oorlog ook gezegd. Het zonnetje is hier terug van de partij, nog wa chillen, het zal vanavond niet laat worden. Tot morgen dus.
http://www.trekkings.be/gr57hottonlaroche.htm
Op donderdag 20 juni vertrekken we voor 8 dagen met tent en rugzak naar Hotton om van daaruit verder te stappen waar we vorige keer gestrand zijn. Door pech aan Marc zijn eetkamer moesten we noodgedwongen huiswaarts om zo snel als mogelijk een tandarts te raadplegen. Maar we gingen ooit deze GR verder zetten. En daar staan we nu al voor te springen. We tellen af...
